-
1 nabrzmia|ły
adj. 1. (spuchnięty) [kostka, twarz, rana] swollen 2. książk. (dojrzały) [pąki, owoce] ripe, fleshy- brzoskwinie nabrzmiałe od soku peaches swollen with juice3. książk. (pilny) [problem, sprawa] pressing, urgent; [konflikt] burning 4. książk. (przepełniony) filled (czymś with sth); imbued książk. (czymś with sth)- głos nabrzmiały nienawiścią a voice full of anger- oczy nabrzmiałe łzami eyes brimming (over) with tearsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nabrzmia|ły
См. также в других словарях:
nabrzmieć — dk III, nabrzmiećeje, nabrzmiećbrzmiał, nabrzmiećbrzmiały nabrzmiewać ndk I, nabrzmiećewa, nabrzmiećają, nabrzmiećał «o tkankach żywych: powiększyć objętość wskutek napływania soków, krwi, wody itp.; nabrzęknąć, napuchnąć» Pąki nabrzmiały sokami … Słownik języka polskiego
